Zondag, 6 mei 2018

Voor het eerst hebben we dit jaar een pup-info dag gehouden voor mensen die geinteresseerd waren in een pup uit onze kennel. En als ik er nu, achteraf goed over nadenk, bleek dat een schot in de roos. De mensen konden kennis maken met ons, al onze honden en uiteraard alle vragen stellen die ze maar konden verzinnen. Het is dan ook leuk om te zien en te ervaren dat mensen nog enthousiaster worden en bijna niet meer kunnen wachten voordat de pups geboren zijn.

Maar........ zo'n dag bleek ook een eye-opener te zijn voor een aantal mensen die zich toch verkeken hadden op "ons" mooie, sociale, slimme, eigenwijze maar vooral zeer energieke ras. Kortom: "De Duitse Staande Korthaar".

Tuurlijk lagen die van ons heerlijk in de zon of op een kussen, maar ze hadden dan ookal flink wat metertjes in het veld in de poten zitten. Schijn kan soms zo bedriegen........

Toch vind ik het dan knap dat deze mensen toch de moed hebben om later opnieuw contact op te nemen en toe te geven dat ze, of nog niet aan een pup toe zijn, of een Korthaar niet past bij het type wat ze in gedachten hadden.

Al met al een geslaagde dag en vooral het verzoek aan mij om het dagboek weer op te starten.

Veel lees plezier!

Donderdag, 21 juni 2018

Vrouwen blijven vrouwen en bepalen zelf wanneer ze aan voortplanting toe zijn. Zo ook McKenzie. Eigenlijk een maand te vroeg, maar net zo welkom, begint haar loopsheid. McKenzie is altijd laat qua dektijdstip en laat zich ook een langere periode dekken dan wij bij onze andere teefjes gewend zijn. Gelukkig hebben we de reu aan huis en kunnen we de natuur zelf laten bepalen wat het juiste tijdstip is.

Zondag, 8 juli 2018

Het is inmiddels de 17e dag en de eerste natuurlijke dekking heeft plaatsgevonden. De reu die we voor dit nestje hebben uitgekozen is Ace Chasse au bon Vent. Ace is door ons zelf gefokt en hij wordt hoofdzakelijk ingezet in de veldwedstrijden. Inmiddels heeft hij al aardig wat prijzen op zijn naam staan, incl. de Dianaprijs en is hij sinds dit jaar Nederlands Werkkampioen. Daarnaast mag hij af en toe mee in de praktische jacht.

McKenzie en Ace zijn beide gek op water en draaien hun poot dan ook niet om, om een gans of eend binnen te brengen.

Dinsdag, 10 juli 2018

2e dekking

Donderdag, 12 juli 2018

3e dekking

Zondag, 29 juli 2018

Op de kwekerij is het verschrikkelijk druk en er is eigenlijk weinig tijd over, om iets met de honden te doen. Eigenlijk, kun je op dit moment ook niets met de honden doen, want Nederland is gehuld in een hitte golf. Normaal zijn we altijd al flink aan het fietsen met de wedstrijdhonden om de conditie op peil te houden, maar het is veel te heet. Het enige wat we geregeld doen is zwemmen met ze. Maar ook dat wordt steeds gevaarlijker door de vele blauwalg die in het water zit. Gelukkig kunnen we nog wel met de honden in de beek zwemmen. Door de stroming is daar nog geen blauwalg.

Neemt niet weg dat de  honden zichtbaar genieten van hun luie leventje. Een hond is nl. veel slimmer dan een mens. Die past zich gewoon aan!

Ook McKenzie geniet heerlijk van haar luie zomervakantie. Er is nog niet veel aan haar te zien. Wat wel opvalt is dat ze erg slecht eet. Dagen gewoon helemaal niet. Gelukkig brengt vlees uit blik de oplossing. Ik ben er geen voorstander van, maar ze moet toch wat eten.

Maandag, 8 augustus 2018

Inmiddels is het ongeveer de 30e dag na de 1e dekking en kan er een echo gemaakt worden. Onze eigen dierenarts heeft sinds kort ook een echo apparaat, dus we hoeven niet ver te rijden. McKenzie laat gelaten het scheren van haar buik toe en sukkelt al snel, op haar rug, in een lui middagdutje. De dierenarts verbaast zich over haar rustige gedrag, wat haar mooi de kans gaf om op haar gemak op zoek te gaan naar de vruchtzakjes. Al snel vond ze de eerste en er was duidelijk een kloppend hartje te zien. Altijd heel speciaal moment vindt ik zelf.

Na nog wat extra haar weg geschoren te hebben, worden er meerdere vruchtzakjes met kloppende hartjes gevonden.

McKenzie is zwanger! We gaan ons weer opmaken voor een drukke, maar vooral mooie tijd!

Zaterdag, 18 augustus 2018

Inmiddels zitten we rond de 6 weken van de zwangerschap en begint McKenzie een buikje te krijgen. Haar eetlust is weer compleet terug en ze heeft het prima naar haar zin. Ze is nog steeds erg actief en zwemmen blijft toch nog steeds haar favoriet bezigheid. Ach ja, zolang het kan, laten we haar heerlijk genieten.

Nog een paar weken te gaan. Ik zal eens op de zolder gaan kijken of ik nog iets moet bestellen voor de bevalling. Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen......

                                 McKenzie v.d. Slotbosse-Heide                                                          Ace Chasse au bon Vent

Donderdag, 30 augustus 2018

Soms zit het mee, soms zit het tegen.

's Nachts gaan onze honden altijd in de blokhut, waar ze allemaal hun eigen bench hebben. Af en toe hebben we ook logé's en deze week zijn Google en Bing gezellig bij ons. Ook zij gaan uiteraard 's nachts de blokhut in en hebben daar hun eigen plekje. Helaas bleek de bench van Bing en Sky niet naar hun zin en hebben ze samen een "Houdini-act" in elkaar geprutst en zijn ze ieder uit hun eigen bench ontsnapt. Met of zonder hulp van elkaar, vraag me niet hoe, maar dat ze eruit gekomen zijn, moge duidelijk zijn......

OMG, wat een ravage!! Alles, maar dan ook alles hadden ze van de tafel, van de rekjes en van het aanrecht afgehaald. En tot overmaat van ramp het "Fat-boy" kussen te pakken gekregen wat bovenop lag. Winter Wonderland was er niets bij.

Ik had net afgelopen weekend de hele blokhut leeg gehaald en schoongemaakt. Schijnbaar vonden die twee hooligans dat het nog niet schoon genoeg was. Nou bedankt Bing en Sky........ ik hoop dat het nu schoon genoeg is! Vannacht gaat er in ieder geval een hangslot op jullie beide kennels!

Tsja, en als we dan toch in de blokhut aan het rommelen zijn, kunnen we net zo goed gelijk de werpkist tevoorschijn halen en schoon maken. Het wordt tenslotte ook wel tijd om de werpkist in elkaar te zetten. Zo kan McKenzie nog even lekker wennen aan haar nieuwe plekje en hebben we dat ook weer gehad. De spullen zijn inmiddels ook van zolder, dus het echte aftellen kan beginnen. Nog een paar weekjes te gaan.

Het eten blijft een dingetje bij McKenzie. Brokken zonder iets lekkers erdoor is niet meer favoriet. Snacks en vis traktaties des te meer. Gelukkig hebben we weer een kleine voorraad van Heidi gekregen dus dat komt de komende weken wel goed.

De buikomvang van McKenzie gaat nu rap. Van haar wespe taille van 54 cm is niet veel meer over. Inmiddels is de omvang: 72 cm. Haar gewicht begint ook wat toe te nemen en ze weegt inmiddels 25,3 kg. De komende dagen zal dat alleen maar meer en meer worden.

Zaterdag, 1 september 2018

En ja, dan krijg je ineens het lumineuze idee, dat je zin hebt in een bakkie koffie bij lieve vrienden. Klein dingetje...... ze wonen op een eiland. Een beetje planning is dan wel gewenst en na wat appjes (moderne techniek staat voortaan voor niets) is het geregeld. Morgen gaan we gewoon effe lekker een bakkie doen op Texel!

Zondag, 2 september 2018

Om 6.00 uur gaat de wekker en kan "Plan bakkie koffie op Texel" van start. Eerst uiteraard alle honden uitlaten en verzorgen. Daarna de auto inladen en vooral niet vergeten het heerlijke dikke kussen voor McKenzie erin leggen. Tuurlijk gaat McKenzie mee! Onze zwangere dame laten we nu niet meer alleen thuis en als we dat al van plan waren, dan had ze zelf al besloten dat ze mee ging, want voor we het door hadden lag ze al heerlijk op haar kussen en weigerde nog uit de auto te komen.

We komen lekker vroeg aan bij de boot en om 9.30 uur maken we de overtocht richting Texel. Lekker ouwerwets, om 10.00 uur aan de koffie bij Appie en Petra. Heerlijk! Een hele dag lekker eten, drinken, kletsen en niks doen. Eigenlijk doen we dat veel te weinig, maar waardeer je het juist op deze momenten des te meer.

McKenzie ligt heerlijk op haar kussen in de auto en geniet zichtbaar. Geregeld lekker even eruit, lekker kluiven en maar uitbuikennnn.......

Wat wil een zwangere dame nog meer.

Aan de dag komt natuurlijk veel te snel een einde en om 19.00 uur nemen we de boot weer terug. Texel was weer genieten. Dank Appie en Petra voor de gezelligheid. We komen snel weer terug!

Maandag, 3 september 2018

De buik van McKenzie groeit nog steeds en haar gewicht ook. Inmiddels is haar buik nu 76 cm in omtrek en haar gewicht 26,5 kg.

De pups bewegen nog prima in haar buik en maken er soms een soort wild-west van. McKenzie ligt soms naar haar eigen buik te kijken met een blik van: "What the hell......"

De 'V' boven haar staart begint al goed zichtbaar te worden (dat wil zeggen dat het bekken zich aan het voorbereiden is op de bevalling), haar flanken beginnen in te vallen en haar buik begint uit te zakken. Eerst had ze een mooie ronde buik (als een tonnetje). Nu wordt het een soort druppel en zakt hij naar beneden. Normale symptomen die de start van het einde van de zwangerschap aangeven.

Vanaf vandaag begin ik ook met het temperaturen. Drie keer per dag. Zodra de temperatuur onder de 37 graden schiet (dus in de 36), is het tijd om alles klaar te gaan leggen. De bevalling laat dan meestal niet lang meer op zich wachten.

Maar......... geen paniek, de temperatuur is nu nog netjes 37,47 graden en vandaag zal het nog een rustig dagje worden.

Vrijdag, 7 september 2018

Langzaam kabbelt de week voort en McKenzie doet gewoon lekker haar ding. Is nog lekker actief tijdens het wandelen en geniet duidelijk van haar luie leventje. Zodra er ergens een zonnestraaltje door de ramen valt, ligt mevrouw erin. Wat een leventje heeft ze toch. 's Avonds kruipt ze heerlijk bij mij op de bank en er lijkt geen vuiltje aan de lucht. De pups bewegen nog prima en ik geniet gewoon lekker met haar mee.

Zaterdag, 8 september 2018

De hele week neem ik al braaf 3x per dag haar temperatuur. Zo ook vanmorgen. Een nette 37,26 graden, dus ik maak me niet druk. Of toch stiekum wel......... Op één of andere manier krijg ik de kolder in m'n kop en moeten ineens hier en daar wat ramen gezeemd worden, keuken krijgt een beurt, stofzuiger vliegt door het huis en uiteindelijk blinkt rond de middag het hele huis. Zowel boven als beneden. Trots (uiteraard met de handjes in de zij; je kent dat geijkte plaatje wel) kijk ik naar m'n blinkende paleisje en besluit ik dat het tijd is voor het tweede temperatuur-moment van de dag. En ja hoor....... die schoonmaakdwang was dus de voorbode voor de temperatuursdaling. Ik had het kunnen weten. Van 37,26 graden is de temperatuur ineens gedaalt naar 36,67 graden. De bevalling begint zich aan te dienen, tijd om wat spullen van boven naar beneden te verplaatsen en me op te maken voor de bevalling.

Nesteldrang........het blijft een vreemd fenomeen.......

Lees verder in: Dagboek McKenzie na de bevalling