Chasse au bon Vent
Zaterdag, 8 september 2018.
Inmiddels is het avond en is de temperatuur van McKenzie weer op normaal niveau.
McKenzie gedraagd zich nog steeds normaal en vertoont geen symptomen van een op hand zijnde bevalling. Ik besluit beneden te blijven slapen en zie wel hoe de nacht verloopt. Gedurende de nacht loopt McKenzie wel wat te rommelen met haar kussen in de kamer, maar verder is alles normaal.
Zondag, 9 september 2018
Als ik samen met McKenzie 's morgens om half acht naar buiten ga, verliest ze de slijmprop. En ja, dan kunnen we er echt niet meer omheen. De bevalling is begonnen en vandaag zullen de pups geboren worden.
Rond een uur of half tien begint McKenzie te hijgen normaliter volgen dan al snel de weëen. Tenminste..... normaliter. McKenzie krijgt weinig weëen en de weëen die ze krijgt zijn erg zwak. Ik neem haar veel mee naar buiten zodat de zwaartekracht een handje mee kan helpen. Uiteindelijk wordt om 10.55 uur de eerste pup geboren. Ik heb de pup wel erg moeten helpen omdat de weëen bij McKenzie zo zwak waren, dat de pup te lang in het geboortekanaal bleef zitten. Geen probleem McKenzie vond het allemaal prima.
De pup bleek een teefje te zijn en blakend van gezondheid. Een nette schimmel dame van 450 gram.
Als de pasgeboren pup aan het drinken is, is iets heel moois te zien. Haar kleine broer of zus is in de buik van McKenzie nog aan het feestvieren met de rest van de pups. Zo apart!
Ik heb het gefilmd. Nu alleen nog op de website zien te krijgen. Soms wilde ik dat ik toch wat hadiger was met dit soort dingen. Wordt weer één van de jongens lief aankijken.
Mocht het toch niet lukken, dan probeer ik hem via Facebook te uploaden.
Na de eerste pup gebeurde er weer een tijd niet veel. Geregeld nam ik McKenzie mee naar buiten om opnieuw de zwaartekracht mee te laten helpen. Uiteindelijk worden om 13.10 uur en 13.20 uur, twee pups rap achter elkaar geboren. Eerst een flinke teef van 520 gram en daarna een reu van 475 gram. Opnieuw twee schimmel pups.
Nu er inmiddels drie pups zijn, hopen we dat door het aanleggen (het drinken van de pups), de weëen wat toenemen. Helaas blijkt dat niet het geval en wordt de tussentijd tussen de geboortes wel erg groot naar m'n zin. We voelen nog duidelijk een pup zitten. Ik besluit om 16.30 uur een lichte dosis Oxytocine te geven om de weëen wat op te wekken. Gelukkig er komen wat lichte weëen, er verschijnen wat voetjes en ik kan ze net te pakken krijgen. Langzaam help ik de pup mee naar buiten bij de zwakke weëen die er zijn.
Neemt niet weg........ er wordt een prachtige bruine reu met twee witte sokjes geboren van 530 gram. Helemaal compleet, zo levendig als maar kan en een prachtige ramsneus. Echt een kereltje.
McKenzie ligt heerlijk relaxed in haar werpkist te rommelen met haar 4 pups en maakt zich duidelijk niet erg druk. Ik besluit haar wat vlees en drinken te geven en blijkbaar heeft ze er zin in, want de bakken zijn zo leeg. Schijnbaar blijft het bij 4 pups en is de bevalling klaar. Ik besluit even met haar naar buiten te gaan en alvast de vuilniszak met rommel naar de container te brengen. Halverwege zie ik ineens McKenzie beginnen te persen en zie ik een pup het geboortekanaal inschieten. Als een speer natuurlijk terug naar binnen en terug die werpkist in.
Om 18.15 uur wordt uiteindelijk de laatste schimmel teef geboren. Ook weer een flinke dame van 500 gram.
Een prachtig nestje van 5 pups. Drie teven en twee reuen. De heren zijn in de minderheid, ze gaan het zwaar krijgen de komende weken!
Dinsdag, 11 september 2018
Inmiddels zijn we nu op dag twee en hebben we alle nieuwe pupeigenaren kunnen bereiken. Helaas ook dit keer een aantal mensen teleur moeten stellen. Dit is altijd
het minst leuke onderdeel na de bevalling. Ik gun iedereen altijd het geluk van een prachtige pup, maar helaas, maar mischien ook wel gelukkig, hebben wij dit als mensen niet in de hand en
bepaalt moeder natuur zelf wat de verrassing wrodt na 9 weken.
Bij de nieuwe eigenaren van deze vijf pups was het enthousiasme in ieder geval boven gemiddeld. Leuk om te merken dat de mensen zo naar de pup uitkijken en niet kunnen wachten om ze over 8 weken te kunnen ophalen. Maar eerst over een week of twee lekker puppy-knuffelen. Jullie zijn van harte welkom en vergeet je foto toestel niet!
De pups zijn inmiddels allemaal aangekomen in gewicht en doen het prima. Door de redelijke temperatuur van nu, is een extra biggenlamp overdag voor de warmte niet nodig. 's Nacht doe ik hem nog wel even aan, dan weet ik tenminste zeker dat ze het niet koud krijgen.
McKenzie doet het ook prima en zorgt goed voor haar pups. Ze heeft geen verhoging, dus op dit moment maken we ons nergens zorgen over en genieten alleen maar van dit zeer rustige, tevreden nest.
Zondag, 16 september 2018
De eerste week is omgevlogen. De pups zijn inmiddels een week oud en ze doen het allemaal prima. Ze groeien als kool en McKenzie zorgt goed voor ze.
Ook met McKenzie gaat het super! Ze gaat geregeld even uit de werpkist en komt heerlijk bij mij op kantoor op haar kussen liggen. Ze drinkt en eet als een dijker en we moeten oppassen dat we niets onbewaakt laten liggen op de tafel of het aanrecht, want dan is het binnen 'no-time' verdwenen. Gisteren de vers gebakken appeltaart op het nippertje kunnen redden......
Afgelopen vrijdagavond hebben we 'opa' Guus een avond en nacht in huis gehad omdat hij wat stijf na de wedstijd was. Wat is dat toch een lieve hond en wat is het toch mooi om te zien dat McKenzie zonder problemen hem bij de pups laat. Binnen de roedel is er een groot vertrouwen onderling tussen onze honden. McKenzie vindt het dan ook prima dat pup oranje een tijdje bij zijn opa ligt te slapen. Prachtig om te zien!
Inmiddels is ook het veldwerk wedstrijdseizoen weer begonnen van dit najaar en is Eric veel op pad. Tuurlijk is het jammer dat ik niet mee kan, maar ach, ik heb hier zat te doen en ik word continue op de hoogte gehouden. Met de moderne techniek van tegenwoordig.....
Het seizoen is super van start gegaan! 'Papa' Ace heeft zowel vrijdag als zaterdag een mooie 1e Uitmuntend weten te behalen. Twee kwalificaties uit twee wedstrijden. Kan slechter zou ik zo zeggen zo in het begin van het seizoen. Helaas heeft 'opa' Guus nog niets behaald, maar dat komt vast goed!
Woensdag, 19 september 2018
Iedere ochtend weeg ik de pups, maar eigenlijk hoef ik dat niet te doen. Je ziet ze gewoon groeien en het verbaasd me dan ook niets dat de eerste "kilo-knaller" gearriveerd is. Pup blauw (reu) heeft de spits afgebeten en we kunnen ervan uitgaan de rest binnen een paar dagen zal volgen.
Vrijdag, 21 september 2018
"Tante Heidi" is meestal de eerste die op kraambezoek komt. Vaak worden de pups dan verwend met allerlei cadeautjes en lekkers. Ook dit keer zit er weer een mooi setje halsbandjes bij. Voor iedere pup een kleurtje, zodat jullie ze goed op de foto's kunnen herkennen.
Pups oranje en blauw zijn de reutjes en pups rood, groen en rose de teefjes.
Het lekkers bewaren we nog even voor later tot de pups tandjes hebben.
Vandaag beginnen ook bij de meeste pups de oogjes open te gaan. Stiekem gluren ze door een spleetje en het is altijd een grappig gezicht als ze soms één oogje open hebben en het andere nog helemaal dicht zit.
De oortjes zitten nog dicht. dat volgt volgende week.
Zaterdag, 22 september 2018
De pups beginnen steeds meer te bewegen en geluidjes te maken. Ze waggelen ongecontroleerd door de werpkist en gaan op onderzoek uit. Sommige hebben zelfs al praatjes en het is dan ook leuk om te zien wat ze allemaal uitspoken. Eén ding is zeker, het koppie is nog net even te groot voor het lijfje, met als gevolg dat ze iedere keer omvallen als een tuimelaartje.
Voor papa Ace is het ook weer een succesvolle dag. Ook vandaag heeft hij weer een mooie kwalificatie op de wedstrijd behaald. Een 3e Zeer Goed.
Zondag, 23 september 2018
En ja, dan zijn ineens de eerste twee weken alweer voorbij en gaan de deuren hier open voor de nieuwe baasjes. Het is altijd weer leuk om te zien hoe ze reageren.
Van 10.00 uur tot 17.00 uur bezoek. Gezellig!
De pups worden uitgebreid geknuffeld, bekeken en gefotografeerd. Tot nu toe is dat altijd nog gratis geweest, maar ik denk dat ik in de toekomst hier geld voor ga vragen :). Heb je binnen "no-time" een dikke bankrekening!
Het is ook fijn dat we met alle nieuwe eigenaren al kennisgemaakt hebben of kennen vanuit het verleden. Er gaat zelfs een pup naar de eigenaar van een broer van Devon. Super leuk!
Maandag, 24 september 2018
Het is tijd voor de eerste ontworming. Eigenlijk had dat gisteren moeten gebeuren, maar soms gaan de pups aan de diarree en dat is natuurlijk niet leuk als de nieuwe baasjes daar mee geconfronteerd worden op hun eerste bezoek. Dussssss, een dagje later, geen probleem. Het goedje is nog steeds fluoriserend rose en het blijft nog steeds een geknoei. De pups smakken er op los en meestal blazen ze flink wat bellen. Al moet ik zeggen dat pup oranje zich toch het netste heeft gedragen en het minste heeft geknoeid. Ach ja, komt goed!
Woensdag, 26 september 2018.
Langzaam beginnen de oortjes van de pups open te gaan. Ik merk het altijd tijdens het stofzuigen. Ik ben niet een al te voorzichtige, dus bonk geregeld ergens tegenaan. Zo ook tegen de werpkist. Leuk om dan te zien dat er hier en daar een kopje omhoog komt om te verifiëren waar het geluid vandaan komt.
Weer een mijlpaal!
Nog een mijlpaal behaald vandaag, door papa Ace. Ace heeft vandaag zijn eerste CACT-CACIT behaald op een veldwedstrijd. Schijnbaar heeft hij goed opgelet dit voorjaar toen opa Guus het 3x voor heeft gedaan! Super trots natuurlijk op dit prachtige resultaat!
Vrijdag, 28 september 2018.
De pups beginnen steeds meer door de werpkist te bewegen en beginnen ookal een beetje met elkaar te rommelen. Alles natuurlijk compleet ongecontroleerd, maar het
begin is er.
Ook beginnen de eerste tandjes door te komen en is het tijd voor de eerste knipbeurt van de vlijmscherpe nageltjes. De buik van McKenzie zit inmiddels vol met rode krassen en dat kan nooit fijn zijn. Op één na lieten ze het allemaal gelaten toe. Maar pup groen kwekte moord en brand! Wat een dame zeg.....
Vandaag ook bij alle pups de eerste tandjes gevoeld. De vlijmscherpe puntjes zullen de komende maanden, tot na het wisselen, iedereen nog wel een paar grijze haren opleveren.....
Maar ach, denk maar zo, na het wisselen komt het allemaal goed!
Zaterdag, 29 september 2018.
Iedereen is vandaag de deur uit en ik heb lekker de hele dag voor mezelf. Het wordt tijd om de uitloopbak aan de werpkist te zetten, want de eerste pups kukelen al over het randje.
Vorig jaar had ik al besloten dat ik een nieuwe uitloopbak wilde, omdat de oude, qua maten helemaal op een andere werpkist gebaseerd was en het altijd een mega puzzel en geschroef was om hem in elkaar te krijgen. Met andere woorden....... tijd om te klussen.
Gisterenavond al een uitgebreide tekening in elkaar geprutst en de benodigde ledikanthaken, U-profielen, H-profielen, schroeven, latjes en houtplaten opgeschreven. Tijd om naar bouwmarkt te gaan!
Daar aangekomen even vergeten dat die betonplex-platen 258 x 122 zijn. Zelf pakken is dus geen optie. Gelukkig een medewerker zo gek gekregen dat hij even wilde helpen en hem ook gelijk aan het zagen gezet. In rap tempo ligt mijn karretje vol met op maat gezaagde platen en shop ik de rest van de spullen bij elkaar.
En ja, dan kom je thuis en ligt daar die berg met spullen en hoop je maar dat alles met de tekening klopt. Nou, geen probleem hoor! Ben niet voor niets de dochter van een timmerman!! Tot op de laatste plaat past alles precies. Het aanbrengen van de ledikanthaken was even een nadenkertje, maar ook die zitten er op de juiste manier op. Afgewerkt met een U-profiel en een H-profiel. Jaha..... H-profiel. Slim ideetje van tante Gerrit, kan de plaat op de kopse kant zo even omhoog geschoven worden en kunnen de pups en McKenzie er zo uit. Geen geprul met deurtjes en haakjes. Die sluiten nooit goed en een paar ontsnapte pups gedurende de nacht, is 's ochtends geen pretje in de keuken.
Op de gladde bodemplaat nog een mooi stukje zeil tegen het uitglijden en de bak is klaar.
De pups hebben nu veel meer ruimte en kunnen er langzaam aan gaan wennen om hun behoefte op de kranten in de uitloop bak te doen. Ook ga ik er een bak met tarwe korrels inzetten. Een soort kattebak. Tip van een andere fokker. Kijken op we de pups zo gek kunnen krijgen dat ze het daarop gaan doen. Zou mooi zijn, want dan scheelt het een hoop rommel!
Dinsdag, 2 oktober 2018.
Vandaag weer een mijlpaal voor de pups. Ze gaan voor het eerst puppy-pap krijgen. En nee dat is geen pap van gemalen "puppy", maar een mengsel van poedermelk en
gemalen brok. Gedurende de komende weken zal de poedermelk vervangen worden door water en de gemalen brok zal steeds grover worden. Daarnaast mogen ze natuurlijk ook nog bij McKenzie drinken,
maar dat zal steeds minder worden.
In de 7e week zullen de pups alleen nog vaste brok met een apart bakje water krijgen. Moedermelk krijgen ze dan niet meer. Buiten dat McKenzie het dan niet meer leuk vindt, is het dan ook tijd dat ze op eigen pootjes staan.
Vrijdag, 5 oktober 2018.
Pup blauw heeft de magische grens van de 2 kilo als eerste overschreden. Wat groeien ze toch hard. De start met de puppypap bevalt prima en inmiddels zitten de pups naast de moedermelk al op twee keer pap per dag. Het is wel iedere keer een vreselijke klieder zooi. In het voorjaar geef ik de pups altijd lekker buiten eten, maar daar is het nu nog even te koud voor. Volgende week schijnt het wat beter te worden, dus ik hoop dat ze dan lekker buiten kunnen eten. Scheelt mij een hoop gepoets.
Zaterdag, 6 oktober.
Opnieuw een dagje voor mezelf. De kinderen werken allebei op zaterdag en Eric is weer met Ace en Guus naar een veldwedstrijd. Ach ja, ik vermaak me wel.
Na alle klusjes op kantoor, in en rond het huis merk ik dat het zonnetje flink aanwezig is en besluit ik de pups in het "Chasse-mobiel" mee naar achteren te nemen. Het gras in het weiland staat lekker hoog, dus ze kunnen lekker hun gang gaan. Het gehobbel in het "Chasse-mobiel" vinden ze schijnbaar heerlijk, want je hoort ze niet.
De eerste kennismaking met het kriebelende gras aan de kontjes is altijd grappig om te zien. Ze weten nog niet goed wat ze er mee moeten, maar al snel trekken ze alle vijf hun eigen plan en vermaken zich prima. Lekker rennen, duikelen en naar de gele bloemetjes happen. Een laatste vlinder achterna en lekker met elkaar spelen. De wereld is weer een stukje groter geworden.
Vanuit Ferwert krijg ik het telfoontje dat "opa" Guus een kwalificatie heeft behaald. Een mooie 2e Zeer Goed. Voor "papa" Ace vandaag helaas niet.
Zondag, 7 oktober 2018.
Gisteren natuurlijk veel foto's gemaakt van de pups, maar sinds ik een nieuw fototoestel heb, merk ik dat ik problemen heb met de instellingen. Veel te veel
knopjes!!! Tuurlijk zitten er wel leuke foto's bij, maar ik heb problemen met de belichting. Leuk is het dan ook dat een goede kennis van vroeger (en gelukkig nog steeds) dit opmerkte en zomaar
aanbood om me te helpen. Vandaag dus opnieuw een heuse, maar dan ook echte puppy-shoot!
Dank je wel José voor je hulp! Ik heb in een paar uurtjes veel geleerd en vooral gelachen!
Klik op de link voor de foto's:
- Puppy-shoot (pups 4 weken); Gerda
- Puppy-shoot (pups 4 weken); José
Maandag, 8 oktober 2018.
Het mooie weer blijft aanhouden en dus een uitgelezen kans om de pups heerlijk een paar uurtjes naar buiten te doen. Ze vermaken zich prima met blaadjes, stokjes en een paar balletjes. Morgen de rest van het speelgoed maar eens te voorschijn halen.
Woensdag, 10 oktober 2018.
Vandaag de laatste veldwerkwedstrijd van het jaar in Nederland voor Guus en Ace. Helaas beide geen wild, maar we kijken terug op een fantastisch jaar!
Vorig jaar was opa Guus "Beste Continentale Staande Najaars Hond" maar als kers op de taart is Ace het dit najaar geworden. Super trots op vader en zoon!!
Woensdag, 17 oktober 2018.
De pups zijn inmiddels de vijf weken gepasseerd en dan is het tijd voor een bezoek van de chipper van de Raad van Beheer. De pups worden allemaal gechipt, de namen worden gekoppelt en er wordt dmv. een swap, DNA afgenomen. Ook dit keer is het weer een bliksembezoek. De pups merken er eigenlijk niets van en het levert mij alleen maar een hele berg papier op. Ach ja, het hoort erbij.
Vrijdag, 19 oktober 2018.
Nu de pups gechipt zijn, is het ook tijd voor de 1e enting. De dierenarts komt lekker aan huis, dus geen gesleep met de pups. Alle vijf compleet nagekeken, geënt, goed gekeurd en nu in het bezit van een officieel europees dierenpaspoort.
Je zou bijna gaan denken dat ze klaar zijn voor vertrek.
Nou mooi niet hoor, want jullie moeten nog even wachten. Over twee weken is het zo ver en je wilt niet geloven wat ze in die twee weken allemaal nog bijleren.
Vandaag is Eric samen met Guus en Ace vertrokken naar Spanje voor de Wereldkampioenschappen Continentaal Staande Honden. Ik blijf samen met Max en Sam thuis om op de pups te passen en het bedrijf draaiende te houden. Wel jammer, maar het is even niet anders.
Neemt niet weg, dat ik nu wel wat extra tijd kan besteden aan de pups en al snel ben ik alweer onderweg naar de bouwmarkt, want wat ik in m'n kop heb, moeten m'n vingers in elkaar prutsen :)!
Wat je al niet kan doen met een houten terras-tegel, wat touw, plastic potjes en plastic flesjes. Al dat dure speelgoed is helemaal niet nodig. Pups spelen met alles. Als het maar beweegt, rolt en geluid maakt. Heerlijk!
Vandaag ook de zelf in elkaar geprutste trog bij de pups gezet. Iedere keer gooiden ze de bak met brokjes om en lag alles weer op de grond. Ik moet ze alleen nog wel even wat tafel manieren bijbrengen. Met je kont op tafel, lijkt me niet echt de bedoeling....
Het valt me trouwens wel op, dat deze pups echte "smeer-kezen" zijn. Ze blijven het geweldig vinden om in de trog met eten te dabben. Sorry mensen...... bijbrengen van tafelmanieren wordt jullie pakkie an!!
Zondag, 21 oktober 2018.
Vandaag de pups maar weer eens gewogen. Iedere keer weer een heel gedoe. Deze rakkers blijven niet stilzitten en mijn babyweegschaal is erg gevoelig, waardoor hij iedere keer op tilt slaat. Toch moet het, want het is tijd voor de 3e ontworming. Ontwormingen worden afgestemd op het gewicht, dus er is geen ontkomen aan. Ach ja, geduld is een schone zaak en het komt altijd goed. Don't panic!!
Na de ontworming even een klein slaapje voor de pups en daarna in het "Chasse-mobiel" op naar het bos voor een nieuwe ervaring en een nieuwe fotoshoot.
Ik denk dat ik dit altijd de leukste momenten vindt. De reacties van de pups als ze weer in een heel andere omgeving terrecht komen en nieuwe indrukken opdoen. Geweldig om te zien!
Vooral het vele blad en de dennenappels waren geweldig interessant. De haas die in een flits voorbij schoot hebben ze volgens mij niet eens gezien. Wacht maar tot ze groot zijn, dan missen ze die niet meer :).
Stilzitten voor de foto viel niet mee. Toch van alle vijf een leuke foto kunnen maken, al zit er wel iedere keer een vervelend takje in de weg. Dat had ik even niet in de gaten. Ach ja, we doen het er mee.
Maak kennis met:
- pup rose; Gaya
- pup groen; Guusje
- pup oranje; Gavin
- pup blauw: Guus
- pup rood; Georgie
Dinsdag, 23 oktober 2018
Inmiddels weten alle baasjes welke pup ze gaan krijgen en wordt het tijd dat de pups nu in rap tempo klaargestoomd worden voor vertrek. De puppypap is vervangen door harde brokjes met water en ze krijgen nu allemaal apart eten in een eigen bakje. Geregeld mogen ze nu om de beurt alleen in huis rommelen en mee in de auto. Lekker één op één aandacht en even indrukken opdoen in je uppie zonder dat je op je boers of zussen kan terugvallen. Voor mij ook leuk, want dan heb ik lekker even de tijd extra met ze te knuffelen.
Ook de complete papieren winkel ligt klaar en de puppy-pakketten staan klaar.
Zondag, 28 oktober 2018.
Vandaag is Eric weer samen met Guus en Ace thuisgekomen vanuit Spanje. Helaas hebben beide heren geen kwalificatie kunnen bemachtigen. De terreinen waren zwaar, de temperatuur hoog en de roodpoot patrijzen schaars en ril. Het viel niet mee.
Toch erg tevreden over wat ze hebben laten zien in Spanje en geregeld een compliment gekregen mbt. hun style en jachtcapaciteiten.
We hadden het graag anders gezien, maar gezien de omstandigheden........
Maandag, 29 oktober 2018.
Tot nu toe hebben we het nog super getroffen met het weer. Sinds een paar weken verblijven de pups overdag meestal buiten en kunnen ze daar lekker hun gang gaan. Ik baal dan ook als een stekker dat het er nu naar uitziet dat het weer echt gaat omslaan. Morgen voorspellen ze 38 mm regen en de temperatuur duikt naar benenden. Ik moet er niet aan denken!!
Om de pups toch nog even lekker te laten genieten van lekker buiten spelen, neem ik ze met de auto mee naar het bos. Daar kunnen ze nog even hun tomeloze energie kwijt en lekker spelen in de dorre bladeren. Het is dan ook een feestje om ze heerlijk te zien rommelen en de wereld verder te zien verkennen.
Deze leeftijd is ook altijd perfect om ze los overal mee naar toe te nemen. Het inmiddels bekende fluitje wat ik altijd met eten geven gebruik, werkt nu als een verzamelmagneet en als de "ratten-vanger van Hameln" loop ik door het bos en hobbelen en rommelen ze rond me heen. Af en toe dwaalt een brutaaltje even af, maar een kort fluitje zorgt al snel weer voor aansluiting.
Als het tijd wordt om weer naar huis te gaan en de auto in zicht komt, volgen de pups vanzelf. Inmiddels associeren ze de auto met leuke dingen doen en gaan er dan ook graag in. Geen enkel probleem. Hopenlijk hebben de nieuwe baasjes daar straks veel profijt van!
En ja, dan besef ik me ook dat we de laatste week in zijn gegaan. Aankomende donderdag vertrekt de eerste pup en zaterdag nog twee. Nummer vier blijft nog een weekje langer en nummer vijf vertrekt als laatste. Op deze manier kunnen we langzaam afkikken. Het zal straks wel weer reuze wennen zijn en erg stil, maar de afgelopen weken waren in ieder geval GENIETEN!!