Donderdag, 3 maart 2016.

 

Inmiddels is Isa een dag of tien loops en wordt het tijd om de eerste progesteron bepaling te doen. Daarnaast wil ik haar ook nog even goed na laten kijken, of dat het nog verantwoord is om een derde nest met haar te doen.

Maar ook Guus mag mee vandaag, want we willen graag weten of zijn sperma voldoende actief is. Hij heeft nu tweemaal gedekt en beide nestjes waren klein. Zelf denken we dat dit aan het niet juiste dek-tijdstip heeft gelegen, maar het kan natuurlijk ook aan het sperma liggen. Bij honden komt het dek-tijdstip namelijk erg nauw.

 

Bij de dierenarts aangekomen wordt eerst Isa helemaal onderzocht en er wordt bloed afgenomen voor het progesteron gehalte. Isa krijgt een compliment voor haar lichamelijke en conditionele gesteldheid (gek hè, het jachtseizoen is net voorbij) en de dierenarts ziet geen enkel probleem.

 

En ja dan is Guus aan de beurt. Hoe het afnemen van sperma in zijn werk gaat, laat ik maar aan jullie verbeelding over, maar dat het er een beetje vreemd uitziet, mag je van mij aannemen.

Na het afnemen van het sperma, mogen we mee naar de ruimte waar het onder de microscoop geplaatst wordt. Als snel wordt er geconstateerd dat het sperma van Guus prima is. Er zijn veel “zwemmertjes” aanwezig en in een later apart onderzoek, blijkt het ook erg vitaal te zijn.

Waarschijnlijk heb ik dus toch gelijk gehad met de twee vorige dekkingen en is de dekking niet precies op het juiste moment geweest. Vandaar dat we, ook al hebben we de reu aan huis, met progesteron testen, het juiste moment willen bepalen.

 

Om 20.00 uur belt de dierenarts, dat het progesteron gehalte 3,2 is bij Isa. Er is dus al een lichte stijging, maar nog lang niet genoeg. Nog even geduld dus.

 

 

Zaterdag, 5 maart 2016.

 

De eerste dekking vindt plaats. Waarschijnlijk doordat Isa en Guus in dezelfde roedel leven, verloopt de dekking uitermate soepel.

 

 

Maandag, 7 maart 2016.

 

Ook de tweede dekking verloopt soepel en nu wordt het dus afwachten.

 

 

Zondag, 20 maart 2016.

 

De eerste weken van de zwangerschap gebeurt er meestal niet veel. Aan de teef merk je nog niet veel. Ook het toenemen van het gewicht en de verandering van het lichaam laten nog niet veel los.

Saaie periode dus!

 

 

Maandag, 4 april 2016.

 

Langzaam begin ik toch wel veranderingen bij Isa te ontdekken. Isa is normaal een erg onafhankelijke hond, maar nu blijft ze graag bij me. Ze eet slecht, maar het lijkt toch of ze een ronder buikje krijgt, maar schijn kan soms erg bedriegen. Wel denk ik wat te voelen in haar flanken, maar ik ben natuurlijk geen dierenarts, dus dat laat ik graag aan een ander over die er meer verstand van heeft. Met andere woorden….. op naar de dierenarts voor een echo.

 

Bij de dierenarts aangekomen, wordt er al snel na een korte “voel” sessie bevestigd dat Isa duidelijk zwanger is. Kijk, dan heb ik het toch goed gevoeld J. Maar we zijn hier natuurlijk niet voor niets en we willen uiteraard graag die pups op de echo zien.

 

Al snel ligt Isa klaar op het kussen en wordt haar buikje geschoren. Zodra het echo apparaat op haar buikje gezet werd, plopten de eerste twee vruchtjes al op het scherm en al snel bleek, dat we ons op mogen maken voor een groot nest. In principe zijn er 9 vruchtjes met een kloppend hartje gezien. Neemt niet weg, dat er de komende tijd nog wel iets mis kan gaan, maar dat er ook nog vruchtjes verstopt kunnen liggen tussen de ribben. Wordt dus opnieuw weer een verrassing! Maar dat mevrouwtje zwanger is, dat moge duidelijk zijn!

 

 

Zondag, 11 april 2016.

 

Inmiddels een week na de echo, is Isa compleet aan het veranderen. Ze wijkt niet meer van mijn zijde en haar buikje begint nu goed uit te zetten. Ze is inmiddels 1 kilo aangekomen en haar buikomvang is van 52 cm naar 59 cm gegaan.

 

 

Zondag, 24 april 2016.

 

Isa groeit gestaag door. Ze weegt inmiddels 28 kilo en haar buikomvang is 80 cm. Als we dat dan even rap uitrekenen, is ze inmiddels dus al 6 kilo aangekomen en is haar buikomvang met 28 cm toegenomen. Ik maak me er soms gewoon zorgen over. Ze moet nog twee weken en uit ervaring weet ik dat juist de komende twee weken nog voor flinke gewichts- en omvangstoename gaan zorgen. Ik houd ik mijn hart vast. op dit moment zie je en enorm lichaam met een klein koppie en dunne pootjes. Ze is net een bijzettafeltje.

Ze is ook luier dan lui. Maar ja, geef haar eens ongelijk.

Als ik in de woonkamer ben, ligt ze het liefst voor het raam in de zon of op de bank. De hele dag loop ik met een dik kussen te slepen als ik naar een andere ruimte ga, maar gek genoeg prefereert mevrouw dan toch liever de koude tegelvloer aan m’n voeten dan het kussen. Ik heb het maar opgegeven. Schijnbaar voelt die koude tegelvloer lekker aan voor haar buik.

 

De pups kun je inmiddels ook al een paar dagen voelen bewegen in haar buik. Persoonlijk vind ik dat altijd heel speciaal. Veel ruimte hebben ze in ieder geval niet, want het is een drukke boel daarbinnen.

 

Tegen de avond, tussen de buien door, nog even heerlijk met Isa naar de beek geweest. Lekker samen even uitwaaien. De mannen hangen toch maar voor de buis. Wielrennen kijken. Lekker interessant zeg! Nou laat ze maar. Wij dames zijn lekker even op stap geweest. Heerlijk!

 

En ja, dan gaan nu de twee laatste weken in. In de loop van de week wordt het weer tijd om de keuken te verbouwen tot kraamkamer. Keukenkast eruit en werpkist erin. We kunnen gaan beginnen met aftellen.......

 

 

Woensdag, 28 april 2016.

 

Vandaag maar een halve dag werken. Het is tenslotte Koningsdag. Neemt niet weg, dat we uiteraard ook deze dag niet op ons lauweren kunnen rusten, want er is werk aan de winkel. Op de agenda staat de metamorfose van keuken naar kraamkamer. Met andere woorden..... keukenkast leeg laden, halve meter richting de kamer verplaatsen, weer inladen en werpkist erin. Tuurlijk gelijk even poetsen en al dat soort gein nogal meer. Het opzetten van de werpkist is een fluitje van een cent. Je klikt een paar planken aan elkaar en klaar is Kees.

Dan naar zolder en de rest van de kraamspullen bij elkaar zoeken. Dat is altijd even behelpen, want we hebben er een handje van om rond het trappengat alles vol te stouwen, zodat we ons eerst weer even een weg door de rotzooi moeten wringen. Ach ja, na het nest ruim ik de zolder wel weer op. Komt goed, container is geduldig.....

 

 

Zaterdag, 30 april 2016.

 

De laatste veldwedstrijd van het seizoen voor Ace.

Isa vindt het lastig om alleen thuis te blijven, dus ze mag ook mee. Achter in de auto ligt ze heerlijk op een dik kussen. Af en toe mag ze even lekker uit de auto en vermaakt zich prima.

 

Vandaag heeft Ace ook weer een super dag. Het hele voorjaarsseizoen weet hij mooie kwalificaties in de wacht te slepen. Zo ook vandaag. Opnieuw een 1e Uitmuntend. Hij begon zijn eerste wedstrijd dit seizoen in Beegden met een 1e Uitmuntend. Won de Peel en Maas beker en werd beste Continentale Staande Jeugdhond voorjaar 2016.

Uiteindelijk behaalde hij 6 kwalificaties uit 7 wedstrijden. Knap hondje!

 

 

Maandag, 2 mei 2016.

 

De 58e dag is aangebroken. We gaan de laastet week van de zwangerschap in. Vanaf nu zijn de pups levensvatbaar. Persoonlijk heb ik graag dat ze nog wat langer blijven zitten, maar de overlevingskans vanaf nu is in ieder geval aanwezig.

Isa heeft het zwaar. Ze is inmiddels 6 kilo aangekomen en haar buikomvang is nu 83 cm. Met recht een kamerolifantje.

 

 

Donderdag, 5 mei 2016.

 

Isa groeit nog steeds gestaag door. Haar gewicht neemt nog steeds toe en ik heb flink met haar te doen. Ze weegt inmiddels 29,8 kilo en dat wil dus zeggen dat ze 7,8 kilo is aangekomen. Ook haar buikomvang is weer groter geworden. Acht weken geleden begon ze met een wespentaille van 52 cm. Inmiddels is deze 86 cm geworden. Ze is zelfs mij voorbij!! Wel zie je haar lichaam nu veranderen. Haar buik zakt naar beneden en haar flanken beginnen in te vallen. Eerst had ze een brede rug met een dik kontje. Nu is er van dat dikke kontje niets meer over.

Vanaf nu ziet ze er dan ook niet meer uit als een kamerolifantje, maar als een hangbuikzwijntje. Och arme...

 

Vandaag is ook de "poule" opgestart. Ik ben benieuwd wie de Milka-doos gaat winnen!

 

 

Vrijdag, 6 mei 2016.

 

Toen ik vanmorgen beneden kwam was Isa erg onrustig. Ze was allemaal aan het rommelen en liet zelfs haar eten links liggen. Al snel bleek bij het opnemen van haar temperatuur, dat deze een graad was gedaald. Het moge duidelijk zijn; de geboorte kondigde zich aan.

Rap regel ik nog de laatste klusjes en race ik naar de winkel om nog wat brood te halen voor het legioen pubers (6 stuks totaal) wat her en der in huis bivakeerd.

Als ik weer thuis kom, blijkt Isa al flink aan het hijgen te zijn. Het voorwerk is in volle gang!

Gedurende de dag vertrekken er steeds meer pubers richting huis en keert de rust weer in "Huize Mulders". Het blijkt dat Isa daar duidelijk op heeft gewacht (ik had ook niet anders verwacht) en net na het avond eten, begon het serieuze werk.

 

Voor het vervolg van: vrijdag 6 mei 2016.

ga naar: Dagboek Isa vanaf de bevalling

Jachthondenkennel "Chasse au bon Vent"