Zaterdag, 3 mei 2014; Het vervolg............

Had ik nou het woord lummelen gebruikt in m'n vorige tekst?? Stom, stom, stom. Lummelen is in "Huize Mulders" een woord wat echt niet kan en wordt dus ook direct afgestraft. Max had al snel in de gaten dat ik aan het lummelen was en greep zijn kans om me zo gek te krijgen dat ik hem met de auto naar zijn werk in Breda bracht. Krijg ik halverwege een telefoontje van Sam. "Mam, Isa doet allemaal gek, doet niks anders dan graven en ze staat te rillen als een mafkees. Je moet naar huis komen, want ik denk dat het gaat beginnen". Pfff, dat wordt dus weer racen tegen de klok. Ik vraag aan Sam of ik nog even langs de friettent kan rijden om wat te eten te halen. Nou zegt hij: "Dat kan nog net denk ik, maar bel effe als je bij de friettent staat." Zo gezegd, zo gedaan. De friettent ligt tenslotte op de route, dus als het effe kan......

Bij de friettent bel ik hem op en Sam zegt dat het nog wel even kan. Ik vertrouw op m'n kraamverzorger, bestel de frietjes en maak dat ik daarna rap thuis kom. Normaal ga ik altijd eerst via de gang en hang braaf mijn jas aan de kapstok. Dit keer zegt m'n gevoel dat ik toch eerst maar eens even naar de keuken moet. Als ik in de keuken kom, zie ik dat Isa in de werpkist van Nora ligt tussen de pups van Nora. Ze is zichzelf hevig aan het wassen en Nora helpt haar vrolijk mee. Als ik goed nog eens goed kij, zie ik ineens twee voetjes naar buiten steken. Met m'n jas nog aan en de friet nog in m'n hand, duik ik de werpkist in. Rap delegeer ik de friet richting Sam en voor ikhet weet sta ik met de eerste pup in mijn handen. Het kan ook niet normaal bij ons hè. Net op tijd! De eerste dame is geboren om 18.15 uur en weegt 460 gram. Zoals verwacht, bijna helemaal bruin met 4 witte voetjes en een kleine witte bles.

Een beetje verbaas kijken Sam en ik elkaar aan en krabben nog eens achter onze oren. De friet vergeten we even en we zorgen eerst dat Isa naar de andere werpkist verhuisd samen met haar pup. Zo blijft de pup lekker warm onder de lamp en kan Isa zicht voorbereiden op de volgende pup. Ook de werpkist van Nora verschonen we even.

En ja, dan is het tijd voor koude friet. Geeft niks, smaakt ook wel.

Om 19.00 uur wordt het tweede bruine teefje geboren. Ook zij heeft twee witte voetjes en een witte bles en weegt 380 gram.

Ook Eric is nu gearriveerd en hij neemt de taak van kraamverzorger van Sam over. Net op tijd, want om 19.30 wordt de derde pup geboren. Dit keer een bruine reu met een kleine witte bles. Geen witte voetjes. Ook hij weegt 460 gram net als zijn eerst geboren zus.

En ja, het blijkt dat Isa van een strak tijdschema houdt, want om 20.00 uur precies, volgt pup nummer 4. Opnieuw een bruine reu met twee witte voorvoetjes en een witte bles. Dit meneertje weegt 390 gram.

Na 20 minuten beginnen de weëen bij Isa weer opnieuw. Op de echo waren 4 pups gemakkelijk te vinden, dus het vermoeden dat er meer zouden zijn dan vier was echt niet gek. De weëen blijken daarna rap af te nemen en er komt geen pup meer. We laten haar buiten plassen en als ik in haar flanken voel, kan ik ook geen pup meer vinden. Na twee uur besluit ik de pithon spuit te zetten, om de laatste resten te laten afvoeren. Mocht er dan toch nog een pup zitten, dan zal deze vanzelf komen.

Helaas is het bij vier pups gebleven en zullen we een aantal mensen moeten teleurstellen.

Maar wat voor ons het belangrijkste is, is dat Isa de zwangerschap en de bevalling goed heeft doorstaan en dat ze 4 prachtige levendige pups op de wereld heeft gezet. Bravo meisje!

Zondag, 4 mei 2014.

De eerste nacht zit erop. Een hele rustige nacht moet ik zeggen. Ik vond het toch wel spannend zo met die twee dames en hun pups in één keuken en ben daarom ook maar gewoon midden in de keuken op een matras gaan liggen om in te grijpen als het mis zou gaan. Nora is maar één keer van werpkist verhuisd en werd toen toch echt vriendelijk maar zeer duidelijk door Isa verzocht op te zouten.

Toen ik de pups vanmorgen woog, waren ze geen van allen afgevallen en sommige waren zelfs al een beetje aangekomen. Het scheelt toch hoor, als het nestje niet zo groot is. De pups hebben voldoende te eten en de moeders kunnen het lekker allemaal zelf bij benen.

Met Isa gaat het ook prima. Ze eet en drinkt goed, maar vind het moeilijk om haar pups alleen te laten als ze even mee naar buiten moet om te plassen. Wel zit er een hard schijfje in één van de borsten, wat een borstontsteking kan veroorzaken als we dat niet in de gaten houden. Om de melk in die borst goed op gang te laten komen, leg ik af en toe een pup van Nora aan. Die zuigen al veel harder dan haar eigen pups en halen zo in rap tempo de druk ervan af. Als de druk eraf is, wissel ik snel met een pup van Isa zelf en die maakt het karweitje mooi af. Coöperation!! Waar twee nesten tegeleijk al niet goed voor is.

Vanmiddag heb ik ook alle mensen gebeld die op onze lijst voor een pup stonden. Helaas hebben we een aantal mensen teleur moeten stellen en hadden de kaboutertjes er vannacht niet stiekem nog wat extra pups bijgelegd. Jammer, maar dat is de natuur.

Maandag, 5 mei 2014.

Vannacht heb ik heerlijk in mijn eigen bedje geslapen. We slapen boven de keuken, dus als er iets beneden aan de hand zou zijn, horen we het direct. Schijnbaar waren de dames en de pups net als ons zo gaar als een konijntje en hebben we een rustige nacht gehad. Isa komt al wat vaker uit de werpkist en vindt het heerlijk om op de koude tegels te liggen. Ook zij vindt het net als Nora af en toe veel te warm onder de biggenlamp. Over een paar dagen kan hij uit, maar nu hebben de pups de extra warmte nog even nodig. Alle pups zijn aan hun groeispurt begonnen en geloof het of niet, maar deze vier wegen al zwaarder dan de twee van Nora op het zelfde moment. Zal straks wel wat minder worden, maar het voordeel van zo weinig pups uit zich duidelijk in het gewicht. Logisch natuurlijk, maar toch. De start van de pups is in ieder geval super.

Donderdag, 8 mei 2014.

Feest in "Huize Mulders". Eric en Guus zijn allebei jarig. Uiteraard wordt dat gevierd met flink gebak en kluiven. Helaas zijn de pups nog te klein, maar dat neemt niet weg, dat de dames hun kluiven maar wat graag zelf naar binnen werken. De pups van Isa zijn inmiddels allemaal al meer dan 200 gram aangekomen en zijn allemaal al flink op weg om hun geboorte gewicht te verdubbelen. De pups zijn erg levendig en tijgeren de hele werpkist door. Isa zorgt nog steeds goed voor haar pups en nu de melkproductie helemaal goed op gang is, is het gevaar voor borstontsteking ook geweken. Weer een zorg minder dus.

Zaterdag, 10 mei 2014.

Tijdens het aanpassen van de werpkist van Nora met een uitloopbak, hebben we de pups even bij elkaar gelegd. Nu kun je goed het verschil zien. De pups van Nora zijn nu drieënhalve week en die van Isa precies een week. Er zit nu ongeveer twee kilo verschil qua gewicht tussen en de pups. Daarnaast lijken de pups van Nora al op echte hondjes, terwijl de pups van Isa de "mol" fase net voorbij zijn. Prachtig om te zien.

Maar ook het gedrag van beide moeders is heel apart om mee te maken. De zorg die ze beide dragen voor beide nesten en elkaar is verbazingwekkend. Dit had ik echt niet verwacht. Toen de pups net geboren waren, was er even "ze zijn van mij" gedrag, maar daarna werd het al snel één grote famillie. Ook Storm maakt daar een deel van uit, want ook hij wordt gewoon toegelaten door de dames bij de pups. Soms moeten we hem even wat afremmen, want anders maakt hij het met spelen wel erg bont met de pups. De pups van Nora kunnen zich al aardig verweren, maar de pups van Isa natuurlijk nog niet. Ach ja, Storm mag er toch niet bij als wij er niet zijn en de dames treden ook wel op hoor, als het te erg wordt. Wees maar niet bang, dat lost zich vanzelf op.

Woendag, 14 mei 2014.

Sinds een paar dagen is de warmtelamp uit en moeten de pups zichzelf warm houden. Dat is altijd even spannend, want dat kost energie en dan kan het dus zijn, dat het gewicht stagneert. Gelukkig is dat bij deze pups net als bij de pups van Nora niet het geval. Er is eten voldoende voorradig en de goede temeperatuur van buiten draagt uiteraard haar steentje hier ook aan bij.

De ontwikkeling gaat ook bij deze vier pups snel. De oogjes zijn open gegaan en ze wegen allemaal rond de kilo. Veel zien ze nog niet, maar het begin is er.

Zondag, 18 mei 2014.

Inmiddels zijn de pups nu twee weken oud en is het tijd voor de 1e ontworming. Helaas heb ik per ongeluk de foto's gewist van het fototoestel, dus die zullen jullie er even bij oeten denken. Gelukkig worden ze bij ons 4 keer ontwormt, dus geen paniek, foto's volgen. Vandaag en morgen komen ook de nieuwe baasjes op bezoek voor dit nest. Het is altijd speciaal voor de neiuwe baasjes om hun toekomstige hond voor het eerst te zien. De keuze kan nu nog niet gemaakt worden. Alle pups zijn uiteraard lief, maar van het karkater is nog niets te maken. Op dit moment doen ze eigenlijk niets anders dan, eten, poepen, plassen en slapen. Heel af en toe waggelen ze een stukje door de ksit, maar dan heb je het ook gehad.

Dinsdag, 20 mei 2014.

Tijdens het stofzuigen merk ik dat de pups beginnen te reageren op het geluid van het stofzuigen en het bonken tegen de kist. Hè, hè, ook de oortjes beginnen te werken. Is altijd handig vind ik, dat als je, je hond roept, dat hij je hoort. Dat hij ook luistert, dat is wat anders, maar het idee is er.

Zondag, 25 mei 2014.

De tijd vliegt voorbij. De pups zijn nu drie weken en het is tijd om met ander voedsel te gaan beginnen. Ik was eigenlijk net blij dat het geklieder van de puppypap bij de pups van Nora voorbij was, kan ik nu bij de pups van Isa beginnen. Het is altijd even afwachten of het gelijk goed gaat. Je hebt soms van die pups, die er echt geen trek in hebben. Gelukkig blijken wij alles eters in huis te hebben en vallen ze als leeuwen aan op de bordjes. Normaal gaat dan de helft op en gebruiken ze de rest om elkaar onder te smeren. Deze vier dachten daar anders over en aten het mooi allemaal zelf op. Isa had dus mooi pech. Normaal mag de moeder altijd de restjes opruimen, maar in dit geval had ze dus mooi pech!

Zondag, 2 juni 2014.

Inmiddels beginnen de pups van Isa ook al aan de harde brokjes te wennen. In het begin, pikten ze af en toe een brokje van één van de groten, maar u wordt er toch echt wel serieus rond het bakje gedrongen. Tijd dus om over te gaan schakelen van pap naar harde brok met water. Het is altijd mooi om te zien hoe snel een pup zich ontwikkeld zodra zijn leefwereld vergroot wordt. Nu ze buiten zijn, hebben ze veel meer de ruimte om te spelen en te rommelen. Ze maken kennis met allerlei geluiden (tractors, heftrucks, vrachtwagens, rollende veilingkarren, vreemde mensen enz.). Alles laten ze gewoon over zich heen komen en slaan het op in hun kleine koppies. Ook een zuchtje wind, een blaadje of een vlinder kan al voldoende zijn, om weer een ochtend over te dromen. Hmmmmm, was ik maar en pup...

Maandag, 7 juli 2014.

Vandaag is ook de laatste pup van dit nest naar zijn nieuwe baasjes vertrokken. Het zal wel stil zijn de komende tijd, maar gelukkig hebben we Ace nog!

Alle pups hebben een leuk gezin gevonden en we zijn dan ook erg benieuwd hoe ze zich gaan ontwikkelen. Van de eerste pups die zijn weggegaan, komen in ieder geval goede berichten binnen. Het schijnt dat ze zich goed gedragen en het "kleine" beetje opvoeding wat ze hier genoten hebben, blijken ze in ieder geval te gebruiken.

Lieve mensen, we wensen jullie allemaal heel veel geluk met: Bram (Kees), Billy (Bikkel), Belle (Google) en Beau (Bente).

Laat nog eens wat van jullie horen!

                                             Eric en Gerda